Wspomnienia z dzieciństwa

                                          Za oknem mokro, buro przedsmak jesiennych szarug, a mnie rzutem na taśmę, udało mi się zrobić sesję z cyklu "Rolniczka szuka..... ;) Zdjęcia powstawały bez konkretnego planu, dopiero w trakcie uzmysłowiłam sobie, że czuję się jak mała dziewczynka i moje myśli pognały do wspomnień z dzieciństwa. Każdy z nas nosi w sobie takie wspomnienia, co przychodzi Wam do głowy kiedy pomyślicie o swoich wakacjach ? 

                                        Wakacje  - akademia na zakończenie roku szkolnego odbębniona,  świadectwo już w szufladzie, wyjazd na kolonie z zakładu pracy mamy klepnięty.....a jak zagospodarować pozostałe wolne dni. Ja miałam jeden sposób..... kiedy tylko pogoda temu sprzyjała, a nie wiem dlaczego , ale nie pamiętam z tamtego okresu pochmurnych i deszczowych dni, tak jakby przez 2 miesiące wakacji - tylko świeciło słońce, pakowałam do siatki butelkę z herbatą, koc i najważniejsze KSIĄŻKI i znikałam na długie dni. Mimo że mieszkałam w bloku, to wystarczyło minąć ostatni z nich i przede mną rozpościerała się wielka przestrzeń, łanów pszenicy, owsa czy jęczmienia, a pomiędzy nimi były trawiaste dróżki zwane miedzą. Służyły głównie gospodarzom, do dojazdu do pól, czasem potrafili pogonić, ale jeśli widzieli , że nikt nie robi szkód przymykali oko i  najczęściej trzeba było tylko na chwilę ustąpić im miejsca. Ten czas to moje najlepsze wspomnienia, dzięki książkom mogłam przenosić się w inny świat. Co dziwne pamiętam tytuł moich pierwszych przeczytanych tam książek, "Pensja pani Latter" " Klechdy sezamowe" cały cykl książek o Tomku Wilmowskim. To był mój świat..... cisza, spokój książki i ja.  Książki towarzyszą mi przez całe życie, bardzo dużo czytam .
Próbowano ograniczyć mi ich ilość ... w prezencie dostała Kindla....niestety nie pachnie jak książka, a ja uwielbiam dotykać kartek, czuć zapach książki i żaden elektroniczny czytnik mi ich nie jest w stanie zastąpić. Zresztą każdy z nas chciał kimś być jako małe dziecko- jak można się domyślić ja chciałam zostać bibliotekarką. Życie wybrało dla mnie inny scenariusz, ale sentyment pozostał. 

                                     I tak to pewne zapachy, miejsca potrafią przenieść nas w czasy dzieciństwa. Przy okazji tej sesji - wracając do mody - próbowałam oswoić jeansowe ogrodniczki. Nie jest to łatwy fason, albo trzeba być bardzo drobnej postury, albo bardzo szczupłej.... w moim przypadku ani jedno, ani drugie, dlatego połączyłam ja z topem blisko ciała i odkrytymi ramionami, żeby znów zrównoważyć biodra. Sandałki na koturnie wyszczupliły nogi, a apaszka zawiązana na głowie miała nadać całości lekkości. 

                                     Mam nadzieję , że tym postem i do Was powrócą wspomnienia z  wakacji sprzed lat, może w komentarzach podzielicie się ze mną swoimi. 

                                    No i niech to lato jeszcze nie odchodzi..........















                                                               Ogrodniczki - Butik Di Moda
                                                                     Top         - ZARA
                                                                Sandały       - Lasocki
                                                               Chusteczka   - ZARA
                                                                  Okulary     - Guess